Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Συνέντευξη:Σπίτι Γκονζαλες

Η ανταποκρίτρια μας στο Μεξικό πήρε συνέντευξη από τον σπίτι Γκονζάλες το πιο γρήγορο ποντίκι του κόσμου.

Κύριε Γκονζάλες τι δουλειά κάνετε ;
- Διανομή πίτσας σε όλο τον κόσμο.


Είναι δύσκολη δουλειά;
- Αρκετά γιατί πρέπει να παραδίδω πίτσες σε όλο τον κόσμο μέσα σε 30 λεπτά αλλιώς έχουν μια δεύτερη πίτσα δωρεάν . Και το αφεντικό όταν αργώ μου κόβει 2 ευρό από τον μισθό μου.

  Μάλιστα σας αρέσει η δουλειά σας;
Ναι.

Πιο είναι το αγαπημένο σας φαγητό;
Θέλει και ερώτηση; Το τυρί φυσικά ποντίκι είμαι.

Πια είναι η σχέση σας με τους αρουραίους και τα ποντίκια;
Όπως και να το κάνουμε η σχέση μου είναι αρκετά μεγάλη με τα ποντίκια ιδιαίτερα, γιατί με τους αρουραίους δεν έχουμε και πολλή καλές σχέσης.

Και τέλος θέλετε να πητε τίποτα στον κόσμο;
Μπα....

Ευχαριστούμε Κυριε Γκονζαλες

Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

 Σας ευχαριστούμε για τις 1000 προβολές της σελίδας μας.
 Ευχαριστώ πάνω απ όλα εσάς που με την βοήθεια σας έφτασα ως εδώ άλλα και τον Ακροβάτη που με βοήθησε στην κατασκευή του blog ,στη διακόσμηση και στις αναρτήσεις  του blog .



ευχαριστω

Η ιδιοκτήτρια του blog

Δευτέρα 14 Ιουλίου 2014

Πληροφορία

Θα κάνουμε κι άλλο τομέα αναρτήσεων που θα είναι η φανταστικές συνεντεύξεις (συνεντεύξεις από φανταστικά πρόσωπα)

Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Το σακουλάκι που ήθελε να πετάξει




 
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα σακουλάκι που το ‘λέγαν Λάκη. Όταν ήταν ακόμα στο εργοστάσιο της ruffles είχε ένα όνειρο να πετάξει. Μετά από λίγο καιρό , ήταν έτοιμο πια να πάει στο περίπτερο όπου θα πουλιόταν. Στο φορτηγό γνώρισε τον Μάκη ένα άλλο σακουλάκι, έγιναν φίλοι και τυχαία βρέθηκαν και σε διπλανές θέσεις.  Πέρασε πολύς καιρός περίπου 5 μήνες μέχρι να πουληθούν, ώσπου μια μέρα ένα παιδάκι αγόρασε δυό σακούλες πατατάκια ,ο Λάκης και ο Μάκης. Καταναλώθηκαν και πετάχτηκαν σε ένα κοντινό σκουπιδοτενεκέ .

«Τρομερός τυφώνας θα πλήξει αύριο την Αττική», άκουσαν τα δύο σακουλάκια από την τηλεόραση ενός σπιτιού.
-Πω πω! Τι θα κάνουμε τώρα;. ρώτησε ο Μάκης
-Δεν ξέρω. Απάντησε ο Λάκης.
Κι εκεί  σταμάτησαν να συζητάνε .
Το επόμενο πρωί ο Λάκης ένιωσε κάτι περίεργο κάτι σαν να μην πατάνε τα πόδια του στο έδαφος, Κι όντως δεν πατούσαν .

-Τι έγινε Μάκη;
-Πού θες να ξέρω ,αλλά μάλλον θα είναι απ’ τον τυφώνα.
-Το όνειρό μου πραγματοποιήθηκε
-Και ποιο ήταν αυτό Λάκη;
-Να πετάξω!
-Κι εμένα μετά απ’ το να γνωρίσω έναν καλό φίλο
Κι έτσι ο Λάκης και ο Μάκης είχαν πραγματοποιήσει τα όνειρά τους.

Τέλος